Stage Fright (1950) Marlene Dietrich wystąpiła w jednym filmie Hitchcocka, ale ich współpraca przeszła do historii. Diwa sceny i ekranu, rzucająca na kolana wszystkich we własnym zasięgu uwodzicielskim wokalem, kocimi ruchami oraz androgenicznym wizerunkiem ponownie dowiodła w Tremie niedoścignionego portretu femme fatale . Artystka wiązała spore nadzieje z grą pod okiem mistrza suspensu. Po głośnym rozstaniu z jej mistrzem Josefem von Sternbergiem w połowie lat 30. XX wieku Dietrich działała na własną rękę i potrzebowała ugruntowanych twórców kina, aby podtrzymać blask swej żywej legendy. Alfred Hitchcock był pełen podziwu dla jej wypracowanego wraz z sukcesem Błękitnego anioła imagu kobiety fatalnej, namiętnej, ale też drapieżnej i skrywającej ogromną siłę. Ta ostatnia prywatnie przejawiała się w antynazistowskiej postawie urodzonej w Berlinie aktorki. "Marlene była w pełni profesjonalną gwiazdą. Była także w pełni profesjonalnym operatorem, kierownikiem artystycznym, m...

  The Pleasure Garden (źródło: brentonfilm.com) W tym roku mija dokładnie 100 lat od reżyserskiego debiutu Alfreda Hitchcocka Ogród rozkoszy   – historii konfliktowych losów niegdysiejszych przyjaciółek: anielskiej Patsy i dążącej po trupach do celu Jill, w której zdrada i dramat przeplata się z napięciem oraz humorem. Hitchcockowska mozaika Debiut Alfreda Hitchcocka stanowi doskonałe wprowadzenie do jego twórczości i dowodzi, że utożsamianie reżysera wyłącznie z kinem grozy nie oddaje wszechstronności i artyzmu jego kina. We wczesnych filmach Hitcha możemy bowiem zauważyć przewagę tonacji melodramatycznej, wątki nieszczęśliwej miłości albo rozpadu niewinnych złudzeń. Uwagę zwracają debiutujące motywy, do których mistrz suspensu będzie powracał przez resztę kariery – od mrocznych instynktów człowieka do problematyki emocjonalnego dojrzewania młodej kobiety, którą będziemy później śledzić w Starszej pani znika czy Rebece . W egzystencjalnym wymiarze Hitchcock rozpoczyna O...

Z redaktor naczelną Mod'arte Katarzyną Krauss "Mod'arte" to nowy kwartalnik premium o modzie i sztuce wydany pod egidą Wprost oraz redakcją duetu znanego z portalu Damosfera: Katarzyny Krauss i Martyny Maliszewskiej-Mańk. Dzięki wieloletniej współpracy z Dziewczynami jako dziennikarka Damosfery mam zaszczyt publikować również na łamach luksusowego magazynu. Premiera "Mod'arte" odbyła się 15 grudnia 2025 roku podczas uroczystej gali Wprost "Tuzy Biznesu" w przestrzeni warszawskiego hotelu NYX. Wydarzenie łączące sukcesy ludzi biznesu z uznaniem dla osobistości artystycznych (nagrody powędrowały m.in. w ręce Magdaleny Boczarskiej i Sławka Uniatowskiego) doskonale oddało charakter kwartalnika. "Mod'arte" daje bowiem świadectwo ponadczasowej konkluzji: nie ma mody bez sztuki, a świat artystyczny przeplata się z trendami, będąc współmierny z indywidualnym podejściem do stylu. Wieczór uświetnił wernisaż prac malarki, rzeźbiarki i doktor...

Audrey Hepburn w iście hitchcockowskim filmie Szarada łączącym kryminalną intrygę z czarnym humorem, wątkiem miłosnym i manewrami tożsamościowymi. Filmy hitchcockowskie to zwykle arcydzieła suspensu wyreżyserowane przez innych twórców, ale korespondujące z wielowymiarowym stylem Alfreda Hitchcocka . Produkcje w tym klimacie podejmują wątki psychologiczne, zbrodni, wojeryzmu, niezawinionej winy, obsesji czy ludzkiej tożsamości, a więc wszystko to, co fascynowało brytyjskiego twórcę. Nietrudno dopatrzeć się w nich ponadto motywu dominującej matki, złowieszczego kochanka albo femme fatale . Poza chwytem potęgującym napięcie filmy nawiązujące do dorobku mistrza suspensu wskazują na jego dramatyczną konwencję przeplataną romantyzmem i czarnym humorem. Poniżej prezentuję wybór 10 najciekawszych obrazów w hitchcockowskiej atmosferze. 1. Widmo ( Les Diaboliques , reż. Henri-Georges Clouzot, 1955) Ten pełen napięcia thriller psychologiczny powstał na podstawie prozy duetu Boileau-Narcejac, c...

Eva Marie Saint - Północ, północny zachód Blondynki Hitchcocka to bohaterki pełne sprzeczności. Z jednej strony twórcy zarzuca się nadmierne skupienie na brutalności wobec kobiet (prywatnie wykraczającej poza plany filmowe z powodu obsesyjnych praktyk reżysera), a z drugiej - jego heroiny potrafią przełamywać patriarchalne ramy, wyręczają partnerów i sprzeciwiają się systemowi. Tym, co konstytuowało hitchcockowską blondynkę, nie były wyłącznie jasne włosy. Królowe lodu, czyli "chłodne" aktorki Hitchcocka hipnotyzowały eteryczną urodą, ale pod maską niedostępności skrywały pasję, cięty humor, inteligencję, odwagę i fascynującą osobowość. Ich figura w dziełach mistrza suspensu pozostaje niejednoznaczna, a niektórych teoretyków filmu prowadzi do analiz na gruncie feminizmu. Mizoginista czy piewca kinowego feminizmu? Prawdą jest, że bohaterki Hitchcocka zwykle pozostają w centrum przemocy . Mierzą się z napaścią seksualną ("Szantaż") czy makabrycznymi zbrodniami (zaszty...

Inspiracja: szary kostium i zielone światło z Vertigo (1958) Najnowszy artykuł dla miesięcznika "Vege" poświęciłam blondynce Hitchcocka z "Zawrotu głowy" , która przed laty rzuciła wyzwanie toksycznej machinie Hollywood - Kim Novak, która w tym roku zgarnia honorowe wyróżnienia na najważniejszych festiwalach filmowych. Hollywoodzka buntowniczka rzuciła karierę dla życia na własnych zasadach, w miłości do natury i sztuki. W tym roku 92-letnia artystka przeżywa zasłużony renesans. Kim Novak zbyt długo była pomijana przez krytykę filmową. Zdobyła serca fanów na całym świecie - od Stanów Zjednoczonych przez Włochy (do jej legendy nawiązano w komedii "Kim Novak przy telefonie") po Szwecję (gdzie w powieści "Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret" oddano hołd jej szlachetnej urodzie). Mimo to jej aktorski dorobek marginalizowano, sprowadzając właściwie do porównań z wizerunkiem Marilyn Monroe. Minęły lata, zanim na nowo odkryto jej role ...